producenci opakowań do baklawy Technologia i sprzęt do napełniania ciałami stałymi

 

Proces napełniania ciałami stałymi odnosi się do procesu operacyjnego polegającego na ładowaniu materiałów stałych do pojemników opakowaniowych. Asortyment materiałów stałych jest bardzo szeroki, obejmuje wiele rodzajów, a ich kształty oraz właściwości fizyczne i chemiczne są również bardzo zróżnicowane, co skutkuje różnymi metodami napełniania. Głównymi czynnikami decydującymi o metodzie napełniania są kształt, lepkość i stabilność gęstości materiałów stałych.

Materiały stałe można podzielić na sproszkowane, ziarniste i bryłowe, w zależności od ich stanu skupienia. Ze względu na lepkość, materiały można podzielić na nielepkie, półlepkie i lepkie.Jego cechy charakterystyczne są następujące:

1.Materiały nieklejące.Ma dobrą płynność i nie skleja się w temperaturze pokojowej. Wysypana na płaską powierzchnię, naturalnie formuje stożek. Po odpowiednim wibrowaniu można ją równomiernie rozprowadzić. Ten rodzaj materiału jest najłatwiejszy do wypełnienia, np. płatkami zbożowymi, kawą, granulowaną solą, cukrem, herbatą i twardymi owocami, piaskiem itp.

2. Materiały półlepkie.Ma on pewien stopień przyczepności i słabą płynność. Łatwo tworzy mostki lub wygięcia podczas napełniania, co utrudnia transport i ocenę ilościową. Wibracje mogą poprawić płynność. Dotyczy to mąk, mleka w proszku, cukru, proszku do prania, proszków medycznych, pigmentów w proszku i materiałów ziarnistych o określonej zawartości wilgoci.

3. materiały lepkie.Charakteryzuje się wysoką adhezją, łatwo skleja się w grupy, ma słabą płynność i łatwo przykleja się do urządzeń napełniających, co znacznie utrudnia napełnianie, np. brązowego cukru w proszku, kandyzowanych owoców i niektórych surowców chemicznych.

Proces napełniania materiałów stałych opiera się na różnych metodach pomiaru, w tym metodzie napełniania objętościowego, metodzie napełniania wagowego i metodzie napełniania zliczającego. W przypadku materiałów o regularnym kształcie bloków stałych lub materiałów ziarnistych o dużych granulatach zazwyczaj stosuje się metodę napełniania zliczającego; w przypadku bloków o nieregularnym kształcie lub sypkiego proszku.

 

Istnieje wiele metod napełniania i procesów napełniania, które odpowiadają różnym wymaganiom wydajnościowym. Zazwyczaj wymagają one dokładnego napełniania i uniknięcia uszkodzeń zawartości oraz opakowań. Produkty spożywcze i farmaceutyczne powinny być utrzymywane w czystości i higienie, a towary niebezpieczne powinny być bezpieczne. Przy wyborze metody procesu należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak stan fizyczny, natura i wartość przedmiotu, rodzajproducenci opakowań do baklawyNależy kompleksowo rozważyć kwestie pojemnika, sprzętu pakującego, metod pomiarowych, dokładności procesu, kosztów pakowania i wydajności produkcji. Poniżej przedstawiono napełnianie w oparciu o różne wymagania wydajnościowe oraz procesy napełniania i sprzęt do ich realizacji.

 

Operacja napełniania produktów płynnychproducenci opakowań do baklawyOpakowania, takie jak butelki, puszki, beczki itp., nazywane są napełnianiem. W porównaniu z materiałami stałymi, materiały ciekłe charakteryzują się dobrą płynnością, stabilną gęstością i niską ściśliwością. Istnieje wiele rodzajów materiałów ciekłych, które można napełniać, głównie żywność, napoje, przyprawy, produkty przemysłowe, surowce chemiczne, leki, pestycydy itp. Ponieważ ich właściwości fizyczne i chemiczne są bardzo różne, wymagania dotyczące napełniania również są różne. Głównym czynnikiem wpływającym na napełnianie jest lepkość cieczy, a następnie

Chodzi o to, czy w cieczy rozpuszczony jest gaz oraz o zjawisko przepływu i pienienia. Ogólnie rzecz biorąc, ciecze można podzielić na trzy kategorie w zależności od ich lepkości. Pierwsza kategoria to rzadkie ciecze o niskiej lepkości i dobrej płynności, takie jak woda, wino, mleko, sos sojowy, mikstury itp. Druga kategoria to lepkie ciecze o średniej lepkości i słabej płynności. Aby zwiększyć ich przepływ, należy zastosować siłę zewnętrzną, taką jak keczup, śmietana itp.

Trzecią kategorię stanowią lepkie ciecze o dużej lepkości i słabej płynności, które wymagają zewnętrznej siły, aby mogły płynąć, a czasami wymagają wysokiej temperatury napełniania, np. dżem, pasta do zębów, pasta itp.

Ponadto, napoje płynne dzieli się na gazowane i niegazowane w zależności od zawartości rozpuszczonego dwutlenku węgla. Piwo, wino musujące, szampan, napoje gazowane itp. to napoje gazowane, znane również jako napoje gazowane. Wszelkiego rodzaju woda mineralna, woda oczyszczona, czerwone i białe wino, przyprawy itp. to napoje niegazowane, ale przyprawy podczas przepływu wytwarzają bąbelki, co wpływa na dawkę.

Napełnianie cieczą to proces polegający na wyjęciu cieczy ze zbiornika magazynowego, przepuszczeniu jej przez rurociąg i załadowaniu doproducenci opakowań do baklawy Opakowanie pojemnika o określonej szybkości przepływu. Ruch cieczy w rurociągu zależy od różnicy ciśnień między końcem dopływu a końcem odpływu, co oznacza, że ciśnienie na końcu dopływu musi być wyższe niż ciśnienie na końcu odpływu. Zgodnie z teorią mechaniki płynów, w procesie przepływu cieczy występują dwa różne warunki, wynikające z odmiennych warunków bazowych.

 

Operacja napełniania opakowań produktami płynnymi nazywa się napełnianiem, a urządzenie, które to robi, nazywa się maszyną napełniającą. Operacja ładowania opakowań produktami stałymi nazywa się napełnianiem, a urządzenie, które to robi, nazywa się maszyną napełniającą. Są to najczęściej stosowane metody napełniania w technologii pakowania. Proces napełniania i napełniania jest procesem pośrednim w procesie pakowania. Przed napełnianiem i napełnianiem następuje przygotowanie i dostarczenie proszku, w tym przygotowanie pojemnika, czyszczenie, dezynfekcja, suszenie i układanie, a następnie uszczelnianie, zgrzewanie, etykietowanie, drukowanie, paletyzacja i inne procesy pomocnicze.

Materiał wypełniający jest ciekły, a jego głównymi czynnikami wpływającymi są lepkość i zawartość gazu, a także spienianie podczas przepływu. Istnieje wiele rodzajów materiałów stałych do wypełniania, które w zależności od stanu skupienia można podzielić na granulki, proszki, grudki lub formy mieszane. Niektóre charakteryzują się dobrą płynnością, a inne pewnym stopniem lepkości powierzchniowej. W zależności od rodzaju opakowań, materiały można podzielić na worki, butelki, puszki, pudełka, kartony itp.

Wypełnienia i materiały wypełniające różnią się rodzajem, formą, płynnością i wartością, dlatego metody pomiaru również są różne. W zależności od metody pomiaru, wyróżnia się objętość (pojemność), wagę (masę) i liczenie (ilość) itp.

Metoda napełniania objętościowego polega na napełnianiu pojemników materiałami o określonej pojemności. Urządzenia do napełniania objętościowego, dzielące się głównie na kubkowe i ślimakowe, charakteryzują się prostą konstrukcją, dużą szybkością, wysoką wydajnością produkcji i niskim kosztem, ale niską dokładnością pomiaru. Nadaje się do napełniania materiałów sypkich i drobnoziarnistych o stosunkowo stabilnej gęstości pozornej lub materiałów, w których objętość jest ważniejsza niż jakość.

 

1. Napełnij kubek miarowy

Napełnianie kubkami miarowymi polega na użyciu ilościowego kubka miarowego do odmierzania materiałów i napełniania nimi pojemników opakowaniowych. Podczas napełniania materiał swobodnie spada do kubka miarowego pod wpływem własnego ciężaru. Skrobak zeskrobuje nadmiar materiału z kubka miarowego, a następnie materiał w kubku miarowym jest napełniany do pojemnika opakowaniowego pod wpływem własnego ciężaru. Istnieją trzy rodzaje konstrukcji kubków miarowych: bębnowy, obrotowy i intubacyjny. Nadaje się do napełniania materiałów sypkich, ziarnistych i rozdrobnionych o dobrych właściwościach przepływu. W przypadku materiałów o stałej gęstości pozornej można stosować stałe kubki miarowe, a w przypadku materiałów o niestabilnej gęstości pozornej można stosować kubki miarowe o regulowanym natężeniu. Ta metoda napełniania charakteryzuje się niską dokładnością napełniania i jest zwykle stosowana w przypadku materiałów o niskiej cenie.

produktu, ale może być napełniany z dużą prędkością, co zwiększa wydajność produkcji.

(1)Napełnianie o stałej objętości typu bębnowego jest również nazywane napełnianiem o stałej objętości typu pompowego. Jak pokazano na rysunku 5-13, na zewnętrznej krawędzi bębna znajduje się kilka komór dozujących. Bęben obraca się z określoną prędkością. Po obróceniu do górnej pozycji komora dozująca jest połączona z zasobnikiem, a materiał wpływa do komory dozującej pod wpływem własnego ciężaru. Po obróceniu do dolnej pozycji komora dozująca jest połączona z otworem zaślepiającym, a materiał wpływa do pojemnika opakowaniowego pod wpływem własnego ciężaru. Komora pomiarowa ma dwa typy: typ o stałej objętości i typ o regulowanej objętości, które nadają się do napełniania materiałami sypkimi o stosunkowo stabilnej gęstości pozornej. Jednakże, ponieważ jest tylko jeden otwór zaślepiający, prędkość napełniania jest niska, a wydajność niska.

Rodzaj pakowania zależy od właściwości produktu, materiałów opakowaniowych, metod uszczelniania itp. Ze względu na sposób pakowania można je podzielić na trzy typy: ręczny, półautomatyczny i w pełni automatyczny; ze względu na kształt opakowania można je podzielić na składane i skręcane.

2. Proces składania i owijania

Składanie to najpowszechniej stosowana metoda. Podstawowy proces polega na: odcięciu określonej długości producenci opakowań do baklawyMateriał z rolki lub wyjmij z regału część wstępnie przyciętego materiału opakowaniowego, owiń nim zapakowane produkty i zapakuj w cylinder, nakładając na siebie. Uformuj kształt, a następnie złóż oba końce i szczelnie zamknij. W zależności od rodzaju i kształtu produktu, dekoracji powierzchni i potrzeb mechanizacji, położenie szwu oraz formę i kierunek składania otwartego końca można zmienić.

Istnieje wiele technik składania, które klasyfikuje się w zależności od położenia szwu oraz formy i kierunku składania otwartego końca. Można je podzielić na składanie narożne z dwoma końcami, składanie narożne z bocznymi końcami, składanie na zakładkę z dwoma końcami oraz składanie wielozakładkowe z dwoma końcami, składanie fazowane itp.

(1)Zaginanie narożników z obu stron. Ta metoda nadaje się do pakowania produktów o regularnych i kwadratowych kształtach. Podczas pakowania należy najpierw owinąć produkt w cylindryczny szew, zazwyczaj na dole, następnie złożyć krótsze boki z obu stron, tworząc trójkątne lub trapezowe narożniki, a na koniec złożyć i uszczelnić te narożniki po kolei.

ustawić

Proces owijania narożników z obu stron jest prostszy, a operacja mechaniczna łatwiejsza do wykonania, ale szwy zazwyczaj znajdują się z tyłu, przez co szczelność i zgrzewanie opakowania są słabe. Ponadto szwy z tyłu w pewnym stopniu wpływają na integralność wzoru tapicerki. Jak pokazano na rysunku 3-15, podczas operacji ręcznej szwy można zwinąć i owinąć, aby owinąć opakowanie szczelnie, a powierzchnia opakowania gładka. Podczas operacji zmechanizowanychproducenci opakowań do baklawyZe względu na różne zasady działania, kolejność pokonywania zakrętów i kierunek ruchu produktu są różne. Jak pokazano na rysunku.

3-16 to kierunki składania w górę, w dół oraz w poziomie.

Aby lepiej sprostać wymaganiom dotyczącym pakowania, przechowywania, transportu i sprzedaży produktów, podstawowe wymagania procesu pakowania są następujące: D. W miarę możliwości należy wykorzystywać nowe materiały opakowaniowe i zaawansowane technologie, aby wydłużyć okres przechowywania towarów.

(2)Zapewniając podstawowe funkcje, staraj się używać prostych i niedrogich komponentów opakowaniowych oraz realizować automatyzację produkcji.

(3)Dostosuj i zrealizuj podział różnych składników jednostek sprzedaży w procesie komercjalizacji towarów oraz osiągnij serializację i standaryzację ilości, jakości i rozmiaru.

(4)Spraw, aby opakowania produktów spełniały wymagania sprzedaży w supermarketach, umożliwiały konsumentom wyraźne rozpoznanie cech produktu, ułatwiały układanie produktów na półkach i zapewniały skuteczną ochronę produktów.

(5)Ulepsz projekt opakowania produktu i podejmij skuteczne środki zabezpieczające przed podrabianiem, kradzieżą i inne środki bezpieczeństwa

 

Owijanie typu twist polega na owinięciu określonej długości materiału opakowaniowego w kształt cylindryczny, a następnie skręceniu otwartego końca zgodnie z określonym kierunkiem. Nakładające się szwy nie muszą być sklejane ani zgrzewane. Aby zapobiec odrywaniu się i skręcaniu, materiał opakowaniowy musi mieć określoną wytrzymałość na rozerwanie i plastyczność. Ten rodzaj owijania jest prosty i łatwy do otwarcia. Z drugiej strony, nie ma specjalnych wymagań co do kształtu przedmiotów opakowaniowych. Dopuszczalne są kształty kuliste, cylindryczne, kwadratowe, elipsoidalne i inne. Można je obsługiwać ręcznie lub mechanicznie, ale obsługa ręczna jest pracochłonna i trudna do spełnienia wymogów higieny żywności. Obecnie większość produktów spożywczych pakowanych metodą twist, takich jak cukierki i lody, jest zmechanizowana.

Materiały opakowaniowe typu twist mogą mieć strukturę jednowarstwową lub wielowarstwową. Jeśli stosowana jest struktura kompozytowa wielowarstwowa, materiały opakowaniowe użyte w warstwie wewnętrznej i zewnętrznej są zazwyczaj różne. Istnieje wiele rodzajów owijania typu twist, w tym pojedyncze, podwójne i składane. Generalnie stosowana jest metoda skręcania dwustronnego. Podczas pracy ręcznej kierunki skrętów na obu końcach są przeciwne; podczas pracy zmechanizowanej kierunki są zazwyczaj takie same. Skręty jednostronne są rzadziej stosowane i są używane głównie w wysokiej jakości cukierkach, lizakach, owocach i napojach alkoholowych, jak pokazano na rysunku 3-27. Typ skrętu dwustronnego pokazano na rysunku 3-28 i jest powszechnie stosowany w zwykłych opakowaniach cukierków.